Griffin, a first book of communication theory, 2012, p 392 ↑
irregular ↑
Gudykunst, 1983 ↑
یوهانسون و لارسون،۲۰۰۲، ص۴، در: سجودی، ۱۳۸۸ ↑
از اعتباریات علامه طباطبائی نیز چنین بردشت می‌شود که فرهنگ کاملا جنبه برساختی دارد ولی این برساخته‌ها ریشه در حقایق دارند(ر.ک: مصلح؛ ادراکات اعتباری علامه طباطبائی و فلسفه فرهنگ). تعاریف موجود از فرهنگ به این جنبه پیوند با حقایق لایتغیر توجه نکرده‌اند. ↑
پارسانیا، هستی و هبوط، ۱۳۸۹، چ۴، قم: دفتر نشر معارف، ص ۱۹۹٫ ↑
ویلیامز، «به‌سوی جامعه شناسی فرهنگ»، مندرج در: نوشته و ترجمه لش و دیگران، مسائل نظری فرهنگ، ۱۳۹۰، ص ۲۵۱٫ ↑
Holliday, 2004, p: 59 ↑
Scollon, Ronald and Suzanne Wong, 2001, p: 138. ↑
Samovar, Porter and McDaniel, 2009, P: 23 ↑
Intercultural communication resource for langquage teachers ↑
iceberg ↑
Utley Drek, Intercultural resource peck, 2004, p 16 ↑
جعفری، فرهنگ پیرو و فرهنگ پیشرو، ۱۳۹۲، ص ۹ ↑
مولانا، مکاتب فرهنگ و ارتباطات، ۱۳۸۷٫ ↑
ر. ک: رشاد، زمانه، ش ۲۳ و ۲۴، ۱۳۹۱٫ ↑
تعریف رشاد از فرهنگ چنین است: ««طیف گسترده‌ای از بینش‌ها، منش‌ها، کشش‌ها و کنش‌های سازوارشده‌ی انسانْ‌پیِ جامعه‌زادِ هنجاروشِ دیرزی، و معناپرداز و جهت‌بخشِ ذهن و زندگی آدمیان، که چونان طبیعت ثانوی و هویت جمعیِ طیفی از انسان‌ها، در بازه‌ی زمانی و بستر زمینی معینی، صورت بسته باشد.»(همان) ↑
شرف‌الدین، علامه طباطبائی و بنیادهای هستی‌شناختی فرهنگ، ۱۳۹۳ ↑
اعتباریات پیش از اجتماع عبارتند از: وجوب، حسن و قبح، انتخاب اخف و اسهل، اصل استخدام و اجتماع، اعتبار حسن عدالت و قبح ظلم، اصل متابعت علم، اعتبار ظن اطمینانی، اعتبار اختصاص، اعتبار فائده و غایت در عمل، و تغییر اعتبارات. ↑
در تعریف رئالیستی نظریه ادراکات اعتباری، انسان موجودی است که از همه موجودات دیگر سود خود را می‌خواهد و در واقع دیگران را در خدمت خود و سود ومنافع خود می‌خواهد به‌خدمت‌گرفتن دیگران همان اصل یا اعتبار استخدام است. این تعریف رئالیستی از انسان، به نتیجه‌ای مثبت و مفید منتهی می‌شود، زیرا از آنجایی که انسان به‌جهت ساختمان و ویژگی های وجودی نیازمند زندگی اجتماعی منزلی و مدنی است و انسان‌ها همگی دارای این نیاز متقابل و دارای قریحه به‌خدمت‌گرفتن دیگر انسان‌ها هستند، پس با یکدیگر مصالحه می‌کنند و راضی می‌شوند که به‌میزانی که از یکدیگر بهره می‌برند، به‌یکدیگر بهره برسانند، در نتیجه قریحه استخدام در انسان به زندگی اجتماعی می‌انجامد و حکم اعتباری انسان به وجوب زندگی مدنی و اجتماع تعاونی، اعتبار اجتماع است و لازمه این حکم، حکم دیگری است تا به لزوم استقرار اجتماع به‌گونه‌ای که هر ذی‌حقی به حق خود برسد و نسبت‌ها و روابط میان اعضای اجتماع متعادل باشد و این حکم، حکم به عدل اجتماعی است. بنابراین عدل اجتماعی نیز درواقع بر همان اصل استخدام استوار است(یزدانی مقدم، عتباریات و مفاهیم بنیادین اعتباری در اندیشه سیاسی علامه / ادراکات اعتباری؛ ۱۳۸۵). ↑
توضیح این‌که: « قریحه استخدام، به‌همراه اختلاف در خلقت و محل زیست، به اختلاف و انحراف از عدل اجتماعی می‌انجامد، پس قوی از ضعیف بیشتر بهره می‌برد و غالب بدون بهره‌دادن به مغلوب از او بهره می‌برد. وجود و ظهور این اختلاف، نیاز به تشریع را که جعل قوانین کلی است، پدید می‌آورد و عمل به تشریع اختلاف را رفع می‌کند و هر ذی حقی را به حق خود می‌رساند. از آنجا که اختلاف مذکور ناشی از ساختمان وجودی انسان بود، به‌وسیله همان ساختمان وجودی و قوای آن، از جمله عقل قابل رفع نیست و زندگی اجتماعی برای عدالت اجتماعی نیازمند شکفتگی و ظهور آگاهی خاص و ادراک مخصوصی است که در نوع انسان به ذخیره نهاده شده و در حقیقت انسان مکمون است و در آحادی از این نوع فعلیت می‌یابد و آن را وحی و نبوت می‌نامیم. به‌علاوه، عقل در ابتدا در انسان بالقوه و تحت سیطره خشم و شهوت است و نیازمند تأیید الهی به نبوت و تربیت صالحه است. بنابراین در نظریه ادراکات اعتباری، دین از آغاز ناظر به زندگی اجتماعی انسان و دنیا است و برای برقراری عدالت اجتماعی و تربیت انسان آمده است.
