در چارچوب نظریه ادراکات اعتباری، نسبت عقل و دین نیز از جمله چنین است:
-
- خوبی ها مطابق حکم عقل‌اند
- محرمات الهی چیزهایی هستند که موجب اختلال حکومت عقل هستند.
- حیات انسانی به سلامت ادراک و فکر در شئون فردی و اجتماعی بنا شده است؛ بنابراین استمرار حیات انسانی نیازمند حکومت عقل است. دین با حفظ حکومت عقل حیات انسانی را پاسداری می کند»( یزدانی مقدم، همان)
| دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir |
↑
- جمشیدی، نظریه فرهنگی استاد مطهری، ص ۸۰ ↑
- پارسانیا، حمید؛ «نظریه و فرهنگ»، بی‌تا، منتشر نشده. ↑
- پارسانیا، جهان های اجتماعی، ۱۳۹۱، ص ۱۲۵-۱۲۶٫ ↑
- پارسانیا، جهان های اجتماعی، ۱۳۹۱، ص ۱۲۵-۱۲۶٫ ↑
- کیاشمشکی، جهان‌شناسی در قرآن، ۱۳۸۷، ص ۹۶ ↑
- نای فرهنگ را به «مجموعه‌ای از ارزش‌ها و آداب و رسومی که برای جامعه، معنی ایجاد می‌کند» تعریف کرده است(نای، ۲۰۰۴، ص ۱۱؛ در: یاسوشی و مک‌کانل، ۱۳۸۹، ص ۶۹). ↑
- ر.ک: مصباح یزدی، پرسشها و پاسخها، ج۳، ص ۱۵۱ و ۱۵۲ ↑
- که عبارتند از: رویکردهای ریاضی، اجتماعی روانی و زبان‌شناختی(اسمیت، ۱۳۷۹). ↑
- آذری، آشنایی با سنت‌های هفت‌گانه نظریه‌های ارتباطات، مندرج در وبلاگ علم ارتباطات(http://azari-gh.blogfa.com/post-82.aspx) به نقل از: ارتباطات لیتل جان، استفن و فوس، کارن .دانش‌نامه‌ی نظریه ارتباطات.نیویورک،جلد۲، انتشارات سیج، ص ۹۵۸-۹۶۳٫ ↑
- ↑
- prosser 1978: 338 ↑
- مولانا، ۱۳۷۶ ↑
- Hall, The silent language, 1st ed, 1959 ↑
- Alfred G. Smith (1966) ↑
- Defining Communication as an Element of Culture ↑
- Umran Laode Muhamad, 2014 ↑
- ویمر، ۲۰۰۴، ص ۷ ↑
- اشومر، ص۱۹ ↑
- Martin and Thomas, 2010, p 95. ↑
- علامه جعفری، ۱۳۹۰، ص ۱۳۱ ↑
- شارون، ۱۳۸۶، ص ۸۱ ↑
- روح‌الامینی، ۱۳۸۶، ص ۱۴۱٫ ↑
- فارابی، ۱۳۵۴، ص ۴۵؛ در آزاد ارمکی، ۱۳۹۱، ص ۲۱۲٫ ↑
- روشه، ۱۳۹۱، ص ۱۵۶ ↑
- والکر، ۲۰۰۳ به نقل از گولین، ۲۰۰۶، ص ۵، در: یوسفی و ورشوئی، ۱۳۸۹، ↑
- مصلح، ادراکات اعتباری علامه و فلسفه فرهنگ، ص ۱۶٫ ↑
- رشاد، تاملی درباب فلسفه‌ی فرهنگ ۱، زمانه، آبان ۱۳۹۰، شماره ۱۰۴ ↑
محسنیان راد، مهدی، «ضرورت توجه به مقوله ارتباطات میان‌فرهنگی در جامعه ایران به‌منظور مواجهه صحیح با تحولات جامعه اطلاعاتی»، نشریه رسانه، بهار ۱۳۸۲، ش۵۳
محسنیان راد، مهدی؛ ارتباط انسانی؛ تهران: سمت، ۱۳۹۱٫
محسنیان راد، مهدی؛ ارتباط شناسی؛ تهران، سروش، ۱۳۹۲چ۱۳٫
محسنیان‌راد، مهدی، «بازار پیام و آینده ارتباطات میان‌فرهنگی»، علوم اجتماعی ۳۱ (۱۳۸۴): ۳۷-۱٫
محسنیان‌راد، مهدی؛ هنجارها در سه کتاب مقدس؛ قم: ادیان، ۱۳۹۲
محمدپور، احمد؛ روش تحقیق کیفی: ضدروش۱، تهران: جامعه‌شناسان، ۱۳۹۲، چ۲٫
محمدپور، احمد؛ روش تحقیق کیفی: ضدروش۲، تهران: جامعه‌شناسان، ۱۳۹۲٫
محمدپور، احمد؛ روش در روش، تهران، جامعه‌شناسان، ۱۳۹۰،چ۳
محمدی اصل، عباس، جامعه شناسی تالکوت پارسونز، تهران: علم، ۱۳۸۷
محمدی، مجید؛ دین و ارتباطات؛ تهران: کویر، ۱۳۸۲
محمدی‌مهر، علی؛ روش تحلیل محتوا: راهنمای عملی تحقیق، تهران: دانش‌نگار، ۱۳۸۷
مخلصی، عباس؛ «آمد و شد با جهانگردان غیرمسلمان»، فقه، زمستان ۱۳۷۶، ش ۱۴.
مدرسی، محمدتقی؛ من هدی‌القرآن، بیروت، دارالهدی، ۱۴۰۶
مرادی، حجت‌الله، اقناع‌سازی و ارتباطات اجتماعی؛ تهران: ساقی، ۱۳۸۹چ۲٫
مرادی، مجید؛ پاسخ‌های اجمالی به پرسش‌های زمانی: معرفی کتاب «الحق الاسلامی فی‌الاختلاف الفکری»، پگاه حوزه، آبان ۱۳۸۶، شماره ۲۲۰٫
مردانی، محمدرضا؛ الگوی توسعه آموزش عالی ایران در افق ۱۴۰۴، تهران: پژوهشگاه مطالعات فرهنگ و اجتماعی، ۱۳۹۲٫
مسعودی، ابوالحسن علی‌بن‌الحسین؛ التنبیه و الاشراف؛ تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چ ۲، ۱۳۶۵
مسعودی، ابوالحسن علی‌بن‌الحسین؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چ۴، ۱۳۷۴
مصباح یزدی، اخلاق در قرآن ج۱؛ تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى، قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى(قدس سره)، ۱۳۷۶٫
مصباح یزدی، محمدتقی، پرسشها و پاسخها: دین و مفاهیم نو، نظارت استصوابى، قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (ره)، ۱۳۸۱٫
مصباح یزدی، محمدتقی؛ «سلسله مباحث اسلام، سیاست وحکومت»، ج۳، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
مصباح یزدی، محمدتقی؛ اخلاق در قرآن، به‌نگارش محمدحسین اسکندری، ج۳، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۷۶٫
مصباح یزدی، محمدتقی؛ انسان‌سازی در قرآن؛ قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ۱۳۸۸
مصباح یزدی، محمدتقی؛ رابطه علم و دین؛ قم: انتشارات موسسه امام خمینی ره، ۱۳۹۲
مصباح‌الشریعه، منصوب به جعفربن محمد امام صادق علیه السلام، بیروت: اعلمی، ۱۴۰۰ق.
مصباحی مقدم، غلامرضا؛ گامی به‌سوی تدوین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ در کتاب نخستین نشست اندیشه‌های راهبردی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، دیماه ۱۳۹۱، صص ۲۲۱-۲۲۶٫
مصلح، علی‌اصغر، «خاستگاه بینش و فلسفه میان‌فرهنگی، پژوهشنامه فلسفه دین، ش ۱۰، پاییز ۱۳۸۶، ص۶۷-۸۲٫٫
مصلح، علی‌اصغر؛ ادراکات اعتباری علامه طباطبائی و فلسفه فرهنگ؛ تهران: موسسه فرهنگی هنری پگاه روزگار نو، ۱۳۹۲٫
مصلح، علی‌اصغر؛ فلسفه میان‌فرهنگی و عالم معاصر؛ تهران: انتشارات حکمت، ۱۳۹۲٫
مطهری، مرتضی؛ اسلام و نیازهای جهان امروز؛ تهران: حزب ج.ا.، ۱۳۶۱
مطهری، مرتضی؛ انسان در قرآن؛ تهران: صدرا، ۱۳۹۱چ ۴۱٫
مطهری، مرتضی؛ مجموعه آثار، ج۲، قم: صدرا.
مطهری، مرتضی؛ یادداشتها، ج ۵ و۱۱، قم: صدرا.
مطهرى، مرتضی؛ مقدمهاى بر جهانبینى اسلامى، انتشارات صدرا
مطهری، مرتضی، فطرت، چ ه‍ش‍ت‍م، تهران، صدرا. ۱۳۷۵
مطیع، مهدی؛ احمد پاکتچی و بهمن نامور مطلق، «درآمدی بر استفاده از روش‌های «معناشناسی» در مطالعات قرآنی»، پژوهش دینی، ش هجدهم، ۱۳۸۸، ص ۱۰۵-۱۳۲٫
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲
مکارم شیرازی، ناصر؛ مناظرات تاریخی امام رضا علیه‌السلام با پیروان مذاهب و مکاتب دیگر، مشهد: موسسه چاپ و نشر آستان قدس رضوی، ۱۳۸۸چ۲٫
مک‌کوایل، دنیس؛ مخاطب‌شناسی، ترجمه مهدی منتظرقائم؛ تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۸۰٫
مکی‌نژاد، کیومرث؛ مدل زیربنا و روبنا در جامعه شناسی مارکس، دورکیم، وبر؛ تهران: شرکت نشر نقد افکار، ۱۳۹۱٫