مطالب عمومی سری اول

لذت بازی و شنا در پارک آبی جینو پارادایس تفلیس

یکی از بخش‌های سفر ۴ روزه من به کشور گرجستان، بازی، تفریح و شنا در پارک آبی جینو پارادایس شهر تفلیس بود که خاطره‌ای موندگار برام برجا گذاشت.

این پارک بخش‌های مختلفی داره و هر کدوم از اونا لذت و هیجان خاص خود رو دارن. بهترین بخش پارک آبی تفلیس سرسره‌های Tobogganه که با ارتفاع حدود ۳۱ متری خود مرتفع‌ترین سرسره شرق اروپا هم بشمار می‌رود.

۶ سرسره مختلفی که اونجا انتظار شما رو می‌کشن ۶ سرعت، ویژگی‌، نورپردازی و هیجان متفاوت دارن که پیشنهاد می‌کنم حتما هر ۶ سرسره رو امتحان کنین. مثلا اگه عاشق سرعت هستین، سرسره قرمز رنگ از همه سریع‌تره و هیجان بیشتری داره.
یا مثلا سرسره مشکی، پر از نورپردازی‌های جور واجور در طول مسیره که احساس می‌کنین در وسط یه فیلم علمی تخیلی در حال سر خوردن و پایین رفتن هستین.

واسه آشنایی کامل با این پارک و هزینه‌های رفتن به اونجا و به کار گیری امکانات اون تا انتهای مطلب با من همراه باشین.

پارک آبی جینو پارادایس تفلیس از میدون آزادی این شهر فاصله تقریبا زیادی داره و شما باید دست‌کم ۱۰ لاری واسه هزینه تاکسی در نظر بگیرین. اگه به‌طور دقیق بخوام بگم، پارک آبی نزدیک دریای تفلیس و در فاصله ۱۰ کیلومتری از مرکز شهر قرار داره.

واسه رسیدن به اونجا، من و همسفرم تاکسی گرفتیم و از میدون آزادی تا پارک ۱۰ لاری پرداخت کردیم. البته راننده از مسیرهای پرپیچ و خمی ما رو برد که تقریبا مثل بام تهران بود. راه باریکی که از اونجا می‌شد تموم شهر رو زیر پای خود دید. البته راننده وقتی متوجه تعجب ما شد با زبون اشاره و خیلی سخت متوجه‌مون کرد که این راه میان‌بره و واسه دور زدن ترافیک و چراغ‌قرمزها از این راه اومده.

از اونجا که راه رسیدن به پارک از مرکز شهر خیلی سرراست نیس پیشنهاد می‌کنیم به جای اتوبوس از تاکسی استفاده کنین.

اما واسه اطلاعتان باید بگم که اتوبوس خط واحد هم داره.
به این صورت که از میدون پوشکین سوار اتوبوس ۲۳ یا ۹۵ بشوید. پس از طی ۱۱ ایستگاه، در ایستگاه پل عابر راه آهن پیاده شده و دوباره سوار اتوبوس خط ۳۶ یا ۱۱۱ بشوید و ۱۱ ایستگاه دیگه برید.

از ایستگاه آخر باید حدود ۲ کیلومتر پیاده برید تا به پارک آبی جینو پارادایس برسین.

در مورد تاکسی گرفتن پیشنهاد می‌کنم تا می‌تونید با راننده‌ها چانه بزنین. تقریبا همه اونا اول دو برابر قیمت اصلی رو پیشنهاد میدن و اگه نابلد بازی در بیارین، بعدا حسابی پیشمون میشین. مثلا ما از میدون آزادی در اول خیابون روستاولی، تاکسی گرفتیم. راننده اول ۲۰ لاری پیشنهاد داد. ما گفتیم ۷ لاری اما اون قبول نکرد و گفت کمتر از ۱۰ لاری امکان نداره. ما هم قبول کردیم و سوار شدیم.

تنها پارک آبی تفلیس در خیابون بشنوا ۹ قرار داره.

این قیمت به طور کامل مساوی و عادی بود چون در تفلیس شما واسه مسیرهای کوتاه بین ۳ تا ۵ لاری و واسه راه‌های طولانی بیشترین حد باید ۱۰ لاری پرداخت کنین. البته قیمت تاکسی به فرودگاه فرق داره و همیشه بیشتر از ۱۲ تا ۱۵ لاریه.

سرسره‌های جینو پارادایس از اول خیابون قابل مشاهده بود. تاکسی ما رو مقابل در ورودی پارک آبی پیاده کرد.
ما در روز جمعه و نزدیک ساعت ۱۱ به پارک رفته بودیم و در اون ساعت خیلی شلوغ نبود. در نتیجه بدون معطل شدن در صف، بلیط خریدیم.

باید بدونین که پارک آبی جینو پارادایس از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ شب بازه اما سالن بدنسازی اون از ساعت ۸ صبح تا ۹ شب آماده خدمت‌رسانی به ورزش‌دوستانه.

بلیط پارک واسه بزرگسالان ۳۰ لاریه. جالبه بدونین کودکان زیر ۶ سال می‌تونن به طور رایگان از امکانات پارک استفاده کنن. انگار واسه دانشجویان و علم‌آموزان هم تخفیف‌های ۱۰ تا ۱۵ لاری داره.

هنگام ورود از شما سوال می‌شه که بخش VIP می‌خواهید یا معمولی.

فرق اونا با هم چند سالن اسپا و ماساژه اما قیمت VIP دو برابر یعنی نفری ۶۰ لاریه که با تخفیف از دو نفر ۱۰۰ لاری دریافت می‌کنن.

ما بخش معمولی رو انتخاب کردیم. طبق روال همه پارک‌های آبی، دستبندهایی به ما داده شد که باید هنگام خروج اونو تحویل می‌دادیم. با این دستبند می‌تونید هزینه خریدهای خود رو در پارک آبی پرداخت کنین تا هنگام خروج، برابر پولی اون از شما دریافت شه.

به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین که نمی‌تونید هیچ‌گونه خوراکی و نوشیدنی رو با خود داخل پارک آبی ببرین. مقابل در ورودی، ماموری وایس تاده و ساک شما رو کنترل می‌کنه تا هیچ‌گونه خوراکی به همراه نداشته باشین. حتی بطری آب رو هم نمی‌تونید ببرین و باید اونو در سطل زباله بندازین.

پس از عبور از ورودی، رختکن زنونه و مردونه از هم مجزاست. کمدهای رختکن بسیار باریک هستن و جای محدودی دارن. پس از تعویض لباس وارد فضای اصلی پارک میشین.

استخر موج

اولین بخشی که هنگام ورود به پارک آبی جینو پاراداس مشاهده می‌کنیم، استخر موج‌ است. این استخر در ظاهر آروم و بی‌هیجان به نظر می‌رسد اما به محض شروع شدن موج‌های بلند، شادی و هیجان بسیار زیادی رو تجربه می کنین.

بیشترین حد عمق استخر موج ۲ متره و بیشترین حد ارتفاع موج‌ها هم ۱٫۸ متر اعلام شده.
تیوب‌های یدونه‌نفره و دونفره در این استخر شناور هستن که با سوار شدن روی اونا تجربه‌ای مثل رفتینگ و موج‌های خروشان رو دارین.

در انتهای استخر موج، یه دیوار صخره‌نوردی تعبیه شده که می‌تونید از روی سنگ‌ها بالا رفته و دوباره درون اون برگردین.

این نوشته را هم از دست ندهید :   طولانی بودن مسابقه در دنیای بوکس حرفه ای؛ دلیل شکست کانر مک گرگور از فلوید مَی ودر

به‌طور کلی، منتظر موندن در این استخر واسه شروع موج‌ها ارزشش رو داره و شک نکنین که با لبی خندان و روحیه‌ای بسیار خوشحال از این استخر خارج میشین.

در سمت چپ استخر موج یه بوفه کوچیک هست که شکلای جور واجور نوشیدنی و اسنک عرضه می‌کنه. در مقابل استخر موج هم تخت‌های مخصوص حموم آفتاب و برنزه کردن تعبیه شده که تعدادی از مردم روغن به تن زده زیر آفتاب داغ دراز کشیده و پوست خود رو برنزه می‌کنن.

آفتاب مرداد تفلیس به اندازه ای داغه که در عرض چند ساعت حضور در این پارک آبی روباز، حتما دست‌کم یه درجه تیره‌تر میشین.

رودخانه خروشان

در امتداد بوفه در سمت چپ استخر موج، بخشی به نام رودخانه خروشان قرار داره.
این بخش برخلاف اسمش اصلا خروشان نیس و اتفاقا به طور کامل آرومه. یه راه دایره‌ای باریک از آبه که تیوب‌هایی در اون هست تا سوار بر اونا این راه رو طی کنین. عمق این رودخانه مصنوعی به یه متر هم نمی‌رسد و می‌تونید خیلی راحت در اون راه هم برید.

تیوب‌سواری در این رودخانه هم جاذبه خاص خود رو داره و می‌تونید با آب‌بازی کردن با دوستای خود، راه رو با شادی و خنده همراه کنین.

استخر المپیک

در سمت چپ رودخانه خروشان، یه دو راهی رو مشاهده می کنین. یه راه به استخر المپیک و سالن بدنسازی می‌رسد و راه دیگه به سمت زمین بازی کودکان، ساحل و کشتی می‌رسد.

این استخر حدود ۲۵ متر طول داره و در عمیق‌ترین بخش خود ۱٫۶۵ متر عمق داره.
از اونجا که استخر المپیک سرپوشیده س و مثل استخرهای معمولی، خیلی مورداستقبال گردشگران قرار نداشت و هیچ‌کسی رو اونجا ندیدیم.

ما هم راهمون رو به سمت ساحل ادامه دادیم. در اونجا یه عکاس از خانوم جوونی که به‌نظر می‌رسید مدل باشه، عکاسی می‌کرد. از بالا ساحل رو نگاه کردیم و چون پله‌های اون خیلی زیاد بود عزممونو جزم کردیم نریم چون در اون آفتاب خیلی آسون نبود که دوباره بالا برگردیم.

استخر کودکان

در گوشه‌ای از پارک آبی، یه زمین بازی مخصوص کودکان قرار داشت که دارای استخر و سرسره‌های آبی بود. کودکان زیادی هم همراه با والدین خود در اونجا به بازی و عیاشی و خوشگذرونی مشغول بودن. بیشترین حد عمق استخر کودکان ۴۰ سانتی‌متره.

استخر کشتی

در مقابل زمین بازی کودکان و در کنار رودخانه خروشان، استخر کشتی دزدان دریایی قرار داره.
این کشتی سه طبقه س و از بالای عرشه سوم می‌تونید همه فضای پارک آبی رو ببینین.
در اولین عرشه کشتی هم استخر گردابی هست که تجربه آب‌تنی در اون جالبه.

زمین والیبال

ما براساس تابلوها به سمت زمین والیبال رفتیم تا در کنار دیگه گردشگران چند دقیقه‌ای والیبال ساحلی بازی کنیم، اما هر چی نگاه کردیم راه درست رو پیدا نکردیم و در آخر به استخر آرامش رسیدیم.

 

استخر آرمش

 

در این بخش چند لوله با فشار آب رو بیرون می‌ریزن که ایستادن در زیر اون مثل یه ماساژ خوشاینده و خستگی بدن به‌در می‌شه. البته فضای دوش‌مانندی هم داره که ایستادن در زیر فشار آب اونم جذابیت خاص خود رو داره.

پس از این استخر می‌تونید به هیجان‌انگیزترین بخش پارک آبی جینو پارادایس برید؛ یعنی سرسره‌های Toboggan.

سرسره Toboggan

باید بگم که هیجان‌انگیزترین بخش پارک آبی تفلیس همین سرسره‌های رنگی و جذابه. سورتمه مرتفع ترین سرسره شرق اروپاست که طولی در حدود ۳۱ متر داره و با ۶ سرسره جور واجور انتظار شما رو می‌کشن تا آخر شادی، هیجان و لذت رو تجربه کنین.

پس از ورود به بخش سرسره، دمپایی‌های خود رو باید زیر پله‌ها درآورده و پا برهنه از پله‌های پیچ‌درپیچ و فلزی بالا برید تا به ورودی سرسره برسین. در اونجا ۶ سرسره رنگی هست که با لامپ‌های سبز یا قرمز قابل استفاده بودن یا نبودنشان مشخص می‌شه.

یعنی تیک سبز رنگ یعنی شما اجازه دارین سوار سرسره بشوید. ضربدر قرمز رنگ یعنی کسی داخله و نباید سوار شید.

البته یه مسئول اونجا وایس تاده و به شما اعلام می‌کنه که کدوم سرسره رو انتخاب کنین. اگه خلوت باشه، خودتون می‌تونید هر رنگی که دوست دارین رو انتخاب کنین.

ما هر ۶ سرسره رو امتحان کردیم. هر کدوم ویژگی خاص خود رو داشت اما هیجان سرسره قرمز از همه بیشتر بود چون سرعت زیادی داشت و با هیجان بسیار زیادی شما رو درون استخر پایانی پرت می‌کنه.

سرسره مشکی رنگ نورپردازی‌های بسیار جور واجور و جذابی داره که یه جور وهم و خیال رو تو ذهن تداعی می‌کنن. هنگام سر خوردن در میون این نورهای رنگی و طرح‌دار احساس می‌کنین در میان یه فیلم علمی-تخیلی در حال بازی هستین.

دو سرسره‌ آبی‌رنگ در میونه راه خود فضایی دارن که نور خورشید رو می‌تونید ببینین.

سرعت اونا هم بد نیس.

سرسره نارنجی ویژگی خاصی نداره و با سرعت کمتر از سرسره قرمز شما رو به انتهای راه می‌رساند.

سرسره زرد هم راهی طولانی و هیجان‌انگیز رو واسه شما رقم می‌زند.

در این پارک امکانات دیگری مثل سونا، جکوزی، استخر آب سرد، ماساژ، اسپا، اتاق تپه یخ و جینو جونیور قرار داره.